Lijkt hier wel Fc Kip

Het is toch even wennen, al die geluiden ’s ochtends vroeg. Je weet dan wel dat je in het Caribisch gebied bent, maar dat je dan om 4.30 uur wakker gemaakt wordt door een soort tjif – tjaf – vogel die alleen maar heel hard TJAF doet, ik weet niet of dat het nu is. Het waait op dit moment ook heel hard op Curaçao, dat merk je in het huisje omdat er geen ruiten in zitten en je merkt het ook als je een glas wijn drinkt, die wordt zomaar ineens zonder enige vooraankondiging omver geblazen. Overigens voelt de wind als een soort föhn aan, zo warm is het wel hier. Maandag hebben we lekker aan het strand doorgebracht, even bijkomen en bijeten aldaar. Tom dacht daar anders over en stuiterde zomaar 10 treden van een trap af, bijna de zee in. De gevolgen zijn gelukkig marginaal, hij mist alleen 2 tanden sedertdien, maar dat staat los van deze stuiterpartij, die heeft hij er zelf uitgeduwd met z’n tong.

Maandag hebben we ook onze auto en wifi-kastje opgehaald. Famke en ik hebben 2 keer kennis kunnen maken met de manier hoe er gewerkt wordt in Curaçao. Het leek wel of midden in de opname van FC Kip zaten (voor wie het niet weet, check deze link https://www.youtube.com/watch?v=xlBUKW_L0ms ). ’s Avonds bij het eten deed Famke een perfecte parodie na van beide dames die ons daar geholpen hebben, zowel qua stem als qua woordkeuze. Het enige verschil is dat Famke niet zo’n grote boezem en zo’n brede heuppartij heeft als de dames hier, al verwoordde ze die kenmerken ook wel weer heel beeldend.

Dinsdag zijn we met onze auto (nou ja auto, het is een Mitsubishi uit de jaren 70 volgens mij) richting het Christoffelpark gegaan. Onderweg groeten allerlei oudere chauffeurs uit Curaçao ons met lichtsignalen, waarschijnlijk is onze auto in het verleden een auto van een bekende van hen geweest, ik ga er tenminste vanuit dat het niets met mijn rijstijl te maken had. De route door het park is mooi, alleen al vanwege de vele afdalingen en klimmetjes die je moet maken. Met onze auto geen vanzelfsprekendheid dat dit ook goed gaat, Famke heeft meerdere malen een kruisje geslagen omdat ze dacht dat we het niet gingen halen. Het park kenmerkt zich vooral door de vele cactussen, de mooie uitzichten, een kopermijn, en natuurlijk de Christoffelberg zelf. Deze hebben we uiteindelijk niet beklommen, dat werd ons afgeraden vanwege de temperaturen en als dat betekent dat we 2 uur niet hoeven te wandelen, dan nemen we dat advies natuurlijk over.

Langzaam maar zeker komen we dus in het ritme van Curaçao, al is het wel vreemd om zo om 14.45 uur de halve finale CL te gaan kijken tussen Bayern en Real Madrid. Wellicht dat Marco Borsato mee zit te kijken, hij is gisteren in ieder geval met z’n hele gezin hier op het resort gearriveerd. Zaterdag geeft hij hier een openluchtconcert, wij zijn er dan ook bij natuurlijk.

In de volgende blog zal ik jullie deelgenoot maken van onze 2e koningsdag in 1 week. Hier op Curaçao vieren ze namelijk dit jaar deze happening nog op 30 april. De reden is heel simpel, 1 mei is ook een vrije dag hier en heel veel mensen die hadden voor die 2 dagen al plannen gemaakt, daarom mochten ze nog 1 keer op 30 april koningsdag vieren, volgend jaar mag dat niet meer.