Toch nog sportief

Vrijdag was een rustdag, alhoewel …. Het begon niet rustig, want na een gedwongen pauze van 3 weken heb ik weer m’n runners-outfit uit de kast gehaald en ben ik ’s ochtends om 7.30 uur gaan hardlopen. Wie nu denkt dat dit wel erg vroeg is, dat klopt, maar ik was echt niet de enige. In tegendeel, wat zijn er veel mensen op vakantie die blijkbaar toch hun conditie op peil willen houden. Bij mij is het eerder conditie weer op peil brengen, want berg op, wind tegen (en het waait hard hier!) en toch al meer dan 20 graden zo vroeg, dat zijn niet echt de ideale omstandigheden om weer rustig te starten. Na 3 km vond ik het wel genoeg, komende dagen nog een paar keer dit parcours lopen, zodat ik terug in Cuijk weer vol kan gaan.

Na het ontbijt (ondanks mijn ochtendloop mocht ik toch weer de verse broodjes halen bij de Albert Heijn hier om de hoek), zijn we weer richting strand gegaan. Deze keer nog beter gezocht naar een schaduwplek maar na de lunch waren die er echt niet meer.

De kids hebben niet zoveel last van de zon en de warmte, zij willen beach-tennissen. Zo gezegd, zo gedaan, vol overgave gooien zij zich op dit nieuwe spel hier in Curacao. Als je er echt bij wil horen, bij dat beach-tennis, dan draag je spullen van Tom Caruso. Tom wil er niet perse bij horen, maar een mooie rooie pet met Tom er op is natuurlijk altijd meegenomen.

Om te voorkomen dat we nog rooier worden dan we al zijn (althans Tessa en ik, de kids zijn veel te mooi en egaal bruin), hebben we de rest van de middag maar doorgebracht op het terras van ons huisje. Een beetje lezen, een beetje mailen, een beetje twitteren, een beetje FB-en, een beetje app-en, een beetje gamen, een beetje een iets te grote leguaan uit ons huisje jagen en af en toe ook gewoon een beetje slapen.

’s Avonds zijn we terug gegaan naar het strand en hebben we heerlijk gegeten, vers gevangen vis uit de zee. Flesje wijn er bij, wat wil je nog meer, hebben we verdiend na zo’n ‘sportieve’ dag.