Bootje varen is niet altijd rustgevend
Door: RH
Blijf op de hoogte en volg Famke en Tom
05 Mei 2009 | Portugal, Albufeira
Op de weg terug het schuldgevoel nog verder afgekocht door 3 paar nieuwe schoenen (sandalen voor Tom en Famke en echte italiaanse sneakers voor Famke) te kopen in een heel klein winkeltje dat allerlei leuke merkschoenen had voor de helft van de prijs. Wat vooral opvalt is dat het meisje dat helpt bijna accentloos Nederlands spreekt, dat overkwam ons gisteravond ook al bij ons uitstapje naar Albufeira by Night (met een live optreden van Neil Diamond, qua uiterlijk geen enkele gelijkenis, qua stem bijna net zo goed!). Ook toen werden we door een Portugese ober in bijna foutloos Nederlands aangesproken. Opvallend ook dat wanneer men dat hier doet, men nooit irritant of opdringerig wordt, men blijft altijd aardig en netjes.
De weg terug in de auto is de siësta voor de kinderen, zij slapen direct in de auto, Tessa doet dat daarna nog even over in het hotel als ik met de kids ga zwemmen in het binnenbad. Ondanks het feit dat het vandaag 27 graden is, is het binnenbad net iets beter te hebben dan het niet verwarmde buitenbad.
De les van vandaag is duidelijk, vooral voor Famke en mij: ga nooit, maar dan ook echt nooit meer de zee op met een relatief kleine boot, ook al lijkt de zee nog zo rustig. En speciaal voor Famke, als je dit over 10, 15 of 20 jaar nog een keer leest, denk dan maar dat we dit gedaan hebben om het nog een keer op schrift vast te leggen, zodat je dit nooit meer vergeet. Als je het dan leest, weet dan ook te herinneren dat ik je vandaag minimaal 3 keer mijn excuses heb aangeboden voor dit vrolijke boottochtje en dat je 2 paar nieuwe schoenen hebt gekregen!
-
06 Mei 2009 - 08:23
Beppe:
Lieve kinderen,
Wat jullie gister leerden wist ik al in 1964 met nog een goede afstraffing in de tachtiger jaren. Bij jullie was het nog een oceaan, dan kun je het min of meer verwachten. Bij ons was het het Gardameer en de Middellandse zee. Stel je voor: Een uiterst zonnige dag, stralend weer. Wij toeren rond het Gardameer en zien bootjes. Het lijkt ons leuk om daar mee te varen. Wij zitten op het meer en letterlijk als donderslag bij heldere hemel zitten we midden in een vreselijk onweer. De kaptein weet niet hoe snel hij weer aan land moet komen. Aan land was binnen de vaartijd de zon al weer gaan schijnen. Een andere keer waren wij voor een cruise op zo'n enorm schip op de Middellandse zee. Er werd verteld er was noot slecht weer op de Middellandse zee. Nou geloof het maar niet! De bemanning maakte alle tafels en stoelen vast en hing overal grote papieren zakken op. Ik begreep het eerst niet. Later des te beter toen ik zelf zo'n zak nodig had en van de hele scheepsbezetting geen 10 man meer rechtop stonden, waaronder Pake. Pake kon op die dag zich zat kaviaar eten. Hij kijkt er met genoegen aan terug. Ik iets minder. Daarom lieve kinderen ik denk dat deze lessen ons leren: Ga nooit op een boot als het niet noodzakelijk is! Tút van Pake en Beppe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley