Het is hier nog steeds OK

Woensdagavond in Albufeira doorgebracht, voetballen gekeken en wij waren niet alleen. Overal waar je liep stonden minimaal 5 tv-toestellen per café / restaurant op of rondom het terras, Guus Hiddink was overal en alom aanwezig. Het was niet genoeg om de finale te halen, ook Guus heeft soms het geluk niet aan zijn zijde. Maar ja, als je iets te vaak zelf de scheids probeert te beïnvloeden door te vallen (Anelka en Drogba), dan kan de scheids op het moment suprême wel eens niet fluiten (vraag Suarez maar). Famke en Tom vonden de marionettenspeler op het plein overigens veel leuker, dus die hebben de 2e helft gemist.
Donderdag was weer een rustdag, beetje shoppen, beetje zwemmen, beetje strand, niet veel meer. ’s Avonds voor de verandering naar Villamoura, daar was het zondagmiddag immers gezellig druk. Vanavond was er niet veel te doen, volgens de obers het gevolg van de krediet- crisis, want vorig jaar was het al veel drukker rond deze tijd. We hebben dit onze avond niet negatief laten beïnvloeden en heerlijk Indiaas gegeten, wel een beetje pittig (zelfs Famke’s mond stond in brand). Volgens Tom duurt het nog 5 nachten en 4 dagen en dan …. !
Vrijdagochtend wordt Famke pas rond 9.00 uur (en dat is 10.00 uur in Nl!) wakker, dus vrij laat ontbijten. Daarna de tennisrackets gezocht en een partijtje tennissen op de mooie banen. Naast ons is een andere Nederlandse familie aan het tennissen met hun zoon van 10, om dat niveau te halen moeten er nog aardig wat trainingsuren volgen voor Famke. Er was ook nog een ‘homevideo-moment’, Famke wil Tom uitleggen hoe hij een racket moet vasthouden en dan moet slaan, dit doet ze zo goed dat hij Famke vol op haar gezicht raakt, beide huilen ipv lachen dat ze zelf altijd doen als anderen dit overkomt.
Na hard trainen hebben we honger en gaan we deze keer op de golfclub tegenover ons appartement eten. Tommie krijgt een superhamburger en Famke een bord pasta. Dat heeft ze binnen 2 minuten op, waarna de ober nog een extra bord gaat halen voor haar, en ook dat gaat zo op. Inmiddels verdwijnt de zon steeds vaker achter de wolken en gaan we even met de auto naar de Strip, een stukje Bendidorm hier in Portugal lijkt wel, aan de rand van het centrum van Albufeira. Een lange straat met kroegen, restaurants en winkeltjes met van alles en niks, en vooral engelsen, engelsen en engelsen die hier hun vrijgezellenfeesten (henparty´s noemen ze dat) vieren. Wij hebben volgende week onze laatste (naar ik mag verwachten) en dan komen wij niet verder dan Valkenburg.
Eénmaal terug in het hotel schijnt de zon weer, dus snel het zwembad in. De dag eindigt met een potje lummelen in het zwembad met 2 Nederlandse en 1 Ierse familie. Je mag raden wie er gewonnen heeft. Volgens Tom duurt het nog 4 nachten en 3 dagen en dan … Volgens mij hebben we nog 2 nachten en 1 dag en dan moeten we al weer terug.