Geen 2e paasdag in Madrid

Het valt direct op wanneer je buiten het hotel komt. Het lijkt hier wel een gewone maandag. De Madrileen gaat op 2e paasdag geen meubelboulevards bezoeken, maar lijkt toch vooral gewoon naar het werk te gaan. De kantoren zijn open, de overheidsgebouwen zijn open, alle winkels worden gewoon bevoorraad, kortom, het lijkt wel een gewone maandagochtend in Madrid. Lijken, want de toeristen zijn er nog steeds in overvloed. Wij hebben vanochtend een keer de bus genomen. Boven op een dubbeldeksbus zonder dak rijden we door Madrid langs alle bezienswaardigheden. We stappen uit het bij het paleis, extra bewaakt door agenten met mitrailleurs, wellicht omdat gisteren bekend is geworden dat terroristen (?) het vliegtuig van de koning met een raket naar beneden had willen halen. Het publiek wordt hier niet echt bang van, het staat rijen dik voor de poorten, de toegang is gratis, en de koning is thuis want de vlag boven op het paleis wappert in de wind.
De kids spelen nog even in de Koninklijke speeltuin, waarna we weer met de metro richting het hotel gaan. De koffers ophalen en dan met de taxi naar het vliegveld. Er is hier in de directe nabijheid van het “oude” vliegveld een spiksplinternieuw vliegveld gebouwd, terminal 4 noemt men dat. Het is zeer modern, groot en ondanks de drukte toch geen rijen bij inchecken of douanecontrole. Ik zit nu tegenover een Wii-zone, daar kan iedereen vanaf 12 “wii-en” en dat ziet er van een afstandje toch raar uit, van die skie-ende mensen zonder ski’s of wat dan ook. Tom baalt als een stekker, want hij wil ook maar hij is nog pequeno. Er zit niks anders op dan op de Nintendo DS over te schakelen, na 5 minuten is hij de Wii al weer vergeten en is vol overgave Playmobil Pirates te spelen en roept hij elke minuut wel een keer ‘ik ben dood’. In het vliegtuig zitten we helemaal op de achterste rij, het hobbelt net iets extra aan de achterkant, alsof we over de kasseien gaan. We landen precies op tijd en ondanks het feit dat we als laatste onze koffers krijgen, zijn we toch rond 20.00 uur aan de Gele Lis, voorzien met happy meals. Je rijdt in 45 minuten van Dusseldorf naar Cuijk, zeker als je zo hard mag als je wilt en het niet druk is op de autobahn. Hoe snel we ook zijn, we zijn wel te laat om onze diepvries en koelkast weer op tijd aan te zetten. Blijkbaar is in de nacht van zaterdag op zondag een hels onweer geweest en zijn de stoppen hier doorgeslagen. Dit betekent dat we de inhoud van 1 diepvries en 1,5 koelkast weg kunnen gooien, ’t is niet anders.