Uit in eigen koninkrijk

Het is wel apart, ruim 9 uur in een vliegtuig en dan ben je op een eilandje niet groter dan Texel, dat samen met Nederland tot het Koninkrijk der Nederlanden behoort. Dat betekent (te) veel drempels en rotondes, dat betekent een spiksplinternieuwe Albert Heijn op loopafstand van ons huisje, dat betekent nog gewoon betalen met de gulden, dat betekent op maandag gewoon regen (!), dat betekent gewoon Nederlands praten waar je ook komt, dat betekent Nederlandse verkeersborden, dat betekent kidsmenu’s met frikadellen, dat betekent veel schaaltjes met bitterballen ’s middags op het strand, dat betekent bekende Nederlanders (vooral (ex)voetballers als buren), dat betekent ’s ochtends een Nederlands ontbijt (met AH-worstebroodjes en AH-melk en AH-jus), dat betekent heel veel joggende mensen ’s ochtends vroeg, dat betekent Nederlandse tv (die we tot nu toe zo goed als niet aan hebben gehad), dat betekent heel veel Nederlandse gezinnen met kleine kinderen op het strand waar Tom en Famke mee kunnen spelen en dat betekent gewoon wifi en dus twitter, facebook en what’s appen.
Sommige dingen zijn ook niet helemaal alledaags voor ons Nederlanders. Zo komt er elke avond een kolibrie bij ons huisje aan de bloemen ruiken, zo is het hier ook tijdens de regen gewoon 30 graden, zo heb je hier het suikerdiefje, een vogel die zelfs bij ons de suikerzakjes van tafel steelt, zo heb je hier heel veel reptielen, zo heb je hier (gelukkig nog maar) 1 dode kakkerlak in de douche, zo heb je hier cactussen die wel 2 meter hoog zijn, zo heb je hier een hele mooie zonsondergang die wij vanaf onze veranda kunnen zien, zo heb je hier heel veel vissen in de zee die Tom maar niet kan vangen, zo heb je hier hersenkoraal (althans dat vertellen Tom en Famke ons nadat ze ver de zee in waren geweest) en zo heb je hier de catch of the day bij het avondeten (gisteren was dat een snapper en een grouper en dat was heerlijk). Er zal hier nog veel meer zijn, maar dit is de oogst na 2 dagen vakantie in ons eigen koninkrijk.