Zwemmen met de dolfijnen

Donderdag 14 februari was het Valentijnsdag. Dat was al de hele week te merken hier op Curaçao, flinke reclame om in een restaurant romantisch te komen eten en langs de weg stonden allemaal Antilliaanse dames in zelf gemaakte standjes cadeautjes te verkopen (en dat bedoel ik niet dubbelzinnig).
Voor ons nuchtere Hollanders telt dit niet echt, alhoewel ! Tommie’s vriendinnetje Marit had het mailadres van Tom meegenomen op vakantie en vanaf de wintersport heeft Tom een echte valentijnsmail ontvangen; die kids nemen het dus wel serieus. Donderdag was ook de mooiste dag tot nu toe qua weer, bijna de gehele dag zon en we zijn er achter gekomen dat als je zonnebrand hebt uit een spuitbus (die dus vernevelt), je die zonnebrand niet nog een keer moet uitsmeren. Doe je dat wel, dan verbrand je vooral daar waar je uitsmeert, resultaat, mooi rood op plekken waar je dat eigenlijk niet wil, ook niet met Valentijnsdag.
Tom en Famke zijn ook nog sportief geweest vandaag, flink getennist op het strand en in het water en ook nog met een aantal kids gevoetbald, later aangevuld met 1 van de vaders van die kids; 55-voudig international Andre Ooijer, die ook nog eens 5 keer met PSV landskampioen is geworden, 2 keer de beker won en 3 keer de JC-schaal.
’s Avonds wilde we gaan eten in 1 van de restaurants aan het strand, maar die waren dus allemaal strak “uitverkocht”. Alles was vol met reserveringen, van heinde en verre komen hier verliefde stelletjes dineren (en ik maar denken dat ze in die fase van hun leven nog leven van de liefde). Er zat dus niets anders op dan de auto te pakken op zoek naar een restaurant waar nog wel plek was. Gelukkig lukte dat bij restaurant de kleine wereld, waar net een annulering was binnen gekomen. We hebben daar lekker gesteengrild (of is het steen gegrild of steengegrild?) met Famke wederom als absolute winnaar, zowel in tijd als in hoeveelheid, en Tessa en Tom als de twee steengrillers die ‘een beetje misselijk’ waren van het vele eten, het viel als een baksteen geloof ik.
Vrijdag stond in het teken van het zwemmen met de dolfijnen. Voor Tom en mij echt zwemmen, voor Famke en Tessa bleef het beperkt tot foto’s en filmpjes maken, zij durfden niet. Tom vond het wel een beetje spannend vooraf, had ook niet zo’n honger, maar heeft tijdens het half uurtje echt genoten. We hadden een moederdolfijn van 17 jaar met een dochter van nog maar 9 maanden. Die laatste was nog een beetje speels en luisterde nog niet altijd even goed. Dit leidde tot leuke situaties zoals een dubbele kus voor mij van moeder en dochter. De moeder dolfijn bleef de hele tijd in de buurt van Tom, ze had gewoon in de gaten dat hij de enige junior van het stel was. Als je de filmpjes (en foto’s) ziet, dan zie je Tom genieten, de hele tijd. Het was dan ook een geweldige belevenis, Famke durft de volgende keer nu ook, of dat ook voor Tessa geldt is nog even afwachten. Na afloop zijn we terug naar het strand gegaan, de kids hebben we zo goed als niet gezien, die hebben de hele middag met Tycho, Nikita en Sarah gespeeld. Het is nu aftellen, zaterdagmiddag om 17.00 uur Antilliaanse tijd vertrekt ons vliegtuig (dat is 23.00 uur ’s avonds Nederlandse tijd). Ons vluchtnummer is KL0736 en als alles meezit dan landen we rond 7.00 uur ’s ochtends Nederlandse tijd op Schiphol, benieuwd wat voor weer we dan treffen.