Foutje, bedankt!

Playa del Carmen heeft heel veel leuke restaurantjes gelegen aan de zee, dus hebben we “slechts” logies en ontbijt geboekt. Het eten is hier echter zo geweldig lekker, dat we tot nu toe alleen in het hotel hebben gegeten. Had ik half pension geboekt, dan had dat bijna niets extra's gekost, nu dus wel, duur foutje, maar ja, lekker eten is ook wat waard. Met name de voorgerechten zijn hier zo lekker, dat je bijna niet aan het hoofdgerecht toekomt.
Dinsdag was sportdag volgens Tom, dus gingen we voetballen met z'n 3-en op een veld dat gemaakt was voor 7 tegen 7, met z'n 3-en dus niet te belopen, zeker niet voor iemand boven de 40. Tom 'balt' dat niks (nieuw stopwoord van hem) en wil kost wat kost gewoon doorspelen, ook al is de plastic bal met deze wind een extra handicap. Ik kom er niet echt aan te pas, Tom doet alles op strijd, passie en doorzettingsvermogen (moet maar blijven zeggen dat je op hard court geen slidings moet maken) en Famke heeft een fabelachtige techniek voor iemand die niet voetbalt (doet een 3dubbele schaar in dribbel bergafwaarts, doe dat maar eens na Messi!), kortom, daar waar ik het vroeger vooral van mijn tactisch inzicht moest hebben, hebben Famke en Tom techniek en strijd als belangrijkste wapen.
's Ochtends is het weer hier het beste, ons hotel is zo aangelegd dat je van de wind geen last hebt, waardoor je al snel ligt te zweten aan het zwembad. Alle weerkaarten zeggen dat het zo'n 20 graden wordt hier, maar wij liggen in bijna geen kleren gewoon te verbranden in de zon. In de loop van de middag (na onze siësta, waar de hele familie tot nu toe dankbaar gebruik van maakt) steekt de wind de kop op en is het gewoon fris als de zon achter de wolken verdwijnt. Een beetje fitness doet dan wonderen.
We zijn vanavond wat vroeger gaan eten, omdat om 19.45 uur Barcelona – Arsenal begint. Famke loopt de hele dag al in haar Barcelonashirt van David Villa, menig ober laat haar in het Spaans weten dat hij vrij heeft vanavond om deze wedstrijd te zien en dat wanneer ze extra ontbijt wil het geen enkel probleem is. Famke lacht maar vriendelijk terug, absoluut niet wetend wat al die Spanjaarden precies bedoelen. De wedstrijd zelf valt enorm tegen, Barcelona is veel beter, zonder echte kansen te creëren en uiteindelijk winnen ze toch, met dank aan de scheids. Daar waar in Nederland al weken afgegeven wordt op de scheidsrechters en de “Toivonens”, blijkt dat er op het allerhoogste niveau net zo goed of zo slecht geacteerd wordt. Spelers proberen elkaar gele kaarten aan te naaien door te vallen, elkaar bij de keel te grijpen en doen regelmatig de act van de zwervende zwaan na alsof er een oscar valt te verdienen, terwijl de scheids de wedstrijd kapot fluit door een volstrekt ten onrechte een rode kaart te geven aan van Persie (volgens SkySport zat er exact 1 seconde tussen het fluitsignaal en het schot!) en wel heel gemakkelijk een strafschop te geven aan Barca. Nou ja, misschien dat een aantal stemmingmakers in Nederland alles weer een beetje in perspectief gaan zien, dan heeft deze wedstrijd toch nog z'n nut gehad.