Op zoek naar de grottenmannetjes

Het is een beetje apart om tijdens deze vakantie de kids veel uit te leggen over vulkanen, aardbevingen e.d. terwijl op hetzelfde moment in Japan een giga aardbeving plaatsvindt, waar vervolgens nog een tsunami achter aan komt. Alhoewel, vorig jaar mei in Griekenland heeft een aswolk uit Ijsland ons nog flink bezig gehouden, dus het gebeurt veel vaker dan we wellicht denken.
Donderdagavond zijn we PSV gaan kijken in de kroeg, aan ons (en de Celtic en Rangers supporters in de kroeg) heeft het niet gelegen, maar elk woord dat ik aan deze wedstrijd besteed, is er 1 te veel, dus dat doe ik maar niet. De tv-beelden van de ramp in Japan laten we ook maar aan de kids voorbij gaan, voor je het weet durven ze de grotten niet meer in. Vrijdagochtend werden we (wederom) wakker door de harde regen, Tom wist niet wat het was en is (nadat hij voor de 2e keer uit het bed was gevallen) buiten gaan kijken (zonder dat wij het wisten). Na het ontbijt dus maar weer de auto in gedoken en naar de grotten gereden, de Cueva de los Verdes. Deze grotten zijn ontstaan door gasvorming en lavastromen, heel apart dus. Kids vonden het zeer indrukwekkend, vooral het meertje dat door de weerspiegeling leek op een afgrond van wel honderd meter diep (totdat de gids er een steen in gooide en het slechts 30 cm diep bleek) maakte indruk. We mochten maar een paar honderd meter de tunnel in, de rest van de 7 km tunnel is o.a. een laboratorium om de actieve vulkanen in de gaten te houden. Men verzekerde ons dat er niets kon gebeuren, maar of dat ook echt zo is, wie het weet mag het zeggen.
Daarna zijn we nog naar Mirador del Rio gegaan, een fantastisch uitzichtpunt in het noorden van het eiland, kon ik mooie foto's van de kids maken. Op de terugweg zijn we gestopt in een piepklein dorpje aan de kust, Arrieta, met een paar kleine restaurantjes, waar we “tipico canarico” hebben gegeten; garnalen, mosselen en mojo's, het kostte bijna niks hier. Eénmaal terug in het hotel, weer richting zwembad, want de zon was inmiddels gaan schijnen. Ik schijn overigens in slaap te zijn gevallen op het terras en degenen die naast ons lagen zijn gaan verliggen omdat ik zo snurkte (ik geloof het niet hoor).
's Avonds was er eindelijk het mexicaanse buffet in het hotelrestaurant, dat hebben we geweten. Heerlijk was het, maar weer veel te veel. Tom heeft genoten van de nacho's, Famke samen met mij van de zeebaars die vers gevangen voor ons werd klaargemaakt en Tessa heeft iets te veel guacamole gegeten. Het dessert was voor de kids; grote aardbeien gedompeld in vloeibaar chocolade, ze zagen er uit! Daarna wilden we nog even gaan lopen om het eten te laten zakken, maar we zijn niet verder dan de winkeltjes voor het hotel gekomen. Iedereen heeft weer iets nieuws voor de kleerkast gekocht en daarna terug richting hotel, lekker slapen, op weg naar een nieuwe dag.