Het werd ons te heet onder de voeten

Als dinsdag de sportdag was, dan weet ik niet wat woensdag was. We begonnen met 3 kwartier tennissen, ik tegen Famke en Tom. Ook al worden de ballen nu met enige regelmaat terug geslagen en lijkt er af en toe zelfs sprake te zijn van een rally, ze laten me aardig lopen, al is het maar om de ballen elke keer te verzamelen. Daarna nog voetballen, met de nieuw gekochte adidas-Messi-bal, ik zat helemaal stuk en heb dat de rest van de dag gevoeld. Op mijn herhaalde verzoek richting Tessa om mijn honneurs waar te nemen bij het tennissen (ze blijft maar stellen dat ze vroeger heel goed kon tennissen??) is nooit een reactie gekomen. De rest van de dag dus niet veel gedaan dan aan het zwembad gelegen, ik als enige een korte siësta en daarna weer lekker eten.
Donderdagochtend werden we wakker; veel wolken en weinig zon. Na het ontbijt (Tom zit al aan pannenkoek nr. 37) dus toch maar een auto gehuurd om richting de vulkanen te gaan van het nationaal park Timanfaya te gaan. Weliswaar zijn we hier al eerder geweest, met en zonder kids, maar nu maken ze het echt mee en hopelijk onthouden ze het nu wel.
Zowel het landschap als de “kunstjes” die men liet zien maakte indruk. Het kostte ons wel enige overtuigingskracht om uit te leggen dat de vulkanen weliswaar nog enige hitte uitstralen, maar dat ze niet echt actief zijn. Tessa gaf aan dat we dan moesten gaan zoeken op Hawaï, want daar zijn nog echte vulkanen actief. Tom vond het zoeken op google een makkelijkere oplossing, in ieder geval een stuk goedkoper lijkt mij.
Het 'geisereffect', de plotse ontbranding van takjes, de kippenbouten die spontaan gaar worden en de hete steentjes die de kids uit de aarde halen, allemaal inspiratie voor de spreekbeurt die Tom ooit wil houden over vulkanen. Je mag alleen met een bus het landschap in, dat in 1730 is ontstaan tijdens een vulkaanuitbarsting die 6 jaar duurde en waardoor 32 nieuwe kraters ontstonden. Op sommige plekken is de aardkorst maar 2 meter dik en onder die 2 meter is de temperatuur al meer dan 400 graden! Overigens, als je Lord of the Rings hebt gezien, heb je dit ook gezien, want een gedeelte van de film is ook hier opgenomen. In het visitorcentrum konden we nog een “live aardbeving” meemaken van 2 minuten, de laatste echte aardbeving hier duurde dus iets langer.
Na dit bezoek, dat zich gedeeltelijk in de stromende regen afspeelde, zijn we richting Puerto del Carmen gegaan, de toeristenplek van dit eiland. We hebben daar heerlijk en uitgebreid Spaans geluncht omdat we er 's avonds niet zoveel tijd is (PSV speelt immers al om 18.00 uur). Dit deden we in de oude haven, die omgebouwd werd voor de naderende carnaval (is hier dus 1 week later?), daar waar we 15 jaar geleden ook al zo lekker gegeten hebben. Naast de pizza in de vorm van een vis, de mosselen voor Tom en de gamba's al ajilo, was de tiramisu toch echt het hoogtepunt, alleen heb ik er niet zoveel van gehad (met dank aan Famke). Eénmaal terug bij het hotel scheen de zon toch weer een beetje en zijn de kids nog even het zwembad ingedoken, voor ons was het toch echt iets te koud.