Famke is al weer herkend

Als we in Spanje ergens naar toe gaan, dan nemen we 9 van de 10 keer de tolweg. Prima wegen, snelle verbinding, geen files, wat wil je nog meer. Deze vakantie nemen we echter ook een paar keer de binnenwegen die parallel liggen aan deze tolwegen. Wat hebben wij veel gemist de afgelopen jaren. In elk dorpje dat je voorbij komt liggen wel 1 of meerdere dorpscafétjes met bijbehorende Spaanse hangouderen die ongeïnteresseerd de weg op kijken, en op hetzelfde moment hun veel te ruim zittende trainingsbroeken weer omhoog trekken, zodat de broek weer op een acceptabel niveau hangt. Gata de Gorgos is zo’n dorpje, dan zie je op het dorpspleintje zo’n oude Spanjaard met de ene hand z’n mobiele telefoon bedienen (ze zijn hip!) terwijl hij met de andere hand ongegeneerd iets met z’n kruis doet, dat het meeste lijkt op hetgeen Ronald Koeman altijd deed vlak voordat hij een vrije trap van 25 meter rechtstreeks en snoeihard in de kruising ramde. Zo net buiten die dorpjes liggen altijd 1 of 2 van die SOA-tentjes, een beetje aftandse panden met verkeerde, oude Amerikaanse auto’s er voor, waar je dan een lapdance (mijn grammaticacontrole kent overigens alleen het woord tapdansen, maar dat bedoel ik dus niet!) kunt krijgen en als je er 2 neemt, krijg je er waarschijnlijk ook een SOA gratis bij. Dit alles compenseert men dan weer door in al die dorpjes volgens mij om de week één of andere heilige te eren met veel spandoeken en vooral veel vuurwerk en af en toe een heilige mis. Kortom, het is hier in Spanje nog allemaal heel authentiek.
Was het zaterdag nog grijs en grauw, zondag was een stralende zomerdag. Geheel in de stijl van het eren der heiligen, eren wij vandaag ‘onze moeder’, eerst met rode uien (een lokaal gebruik hier), daarna met een echte authentieke ‘Buffy the Vampira Slayer-ketting’, wie wil dat nou niet krijgen voor moederdag. Na de nodige duiken in het zwembad, zijn we vertrokken richting strand. Eerst naar het Cumbre del Sol strand, 5 jaar geleden was je daar nog helemaal alleen, tegenwoordig staat er politie boven bij de weg naar beneden en mag je lopen. Naar beneden gaat nog wel, maar terug naar boven is 22% stijgingspercentage toch effe aanpoten. Daarna nog het familiestrand van Moraira bezocht, om op tijd thuis te zijn voor de bekerfinale tussen Fc Twente en Ajax. We dreigden al snel af te haken omdat Ajax wel heel snel op een 2-0 voorsprong komt, maar gelukkig herpakt Twente zich en gaan wij met een 2-2 stand richting Moraira de eettentjes opzoeken. Dat is weer prima gelukt, zoals het hoort op een zomerse zondagavond in Spanje hebben wij heerlijk Tapas gegeten, ook al scheen de zon niet meer rond 20.00 uur, het was toch nog lekker warm. Daarna nog een wandeling om het eten te laten zakken en tot onze verbazing en verrassing horen we ineens iemand achter ons roepen ‘hé, dat is Famke’. En ja hoor, al weer komt Famke een bekende tegen op vakantie, een Cuijkse familie wiens kinderen ook op de Nienekes zitten en hier zowaar een huis hebben. De wereld is of heel erg klein of Famke kent gewoon heel veel mensen.