... en Tom wordt maar niet droog

Wilde ik deze blog vooral aandacht besteden aan de wijze waarop onze kids zich uiten in een restaurant, is Ronald Giphart in zijn column in de Volkskrant van zaterdag mij net voor. Het is alsof Tom en Famke met de familie Giphart op vakantie zijn in Samos, ik lees conversaties terug die de onze kunnen zijn. Lees het en je zult moeten lachen, geniaal, en besef dan, ik had dit eigenlijk ook op willen schrijven!
Tom was deze vakantie al een keer met de kleren in het zwembad gevallen, donderdag probeerde hij dat over te doen in de zee. We liepen een route van Benissa naar Calpe helemaal langs de zee, prachtig aangelegd van strandje naar strandje. Even poseren op een boomstam en daar ging ie al weer!
Het opvallende is wanneer je dit wandelpad langs de kust volgt, je bijna net zo snel gaat dan wanneer je met de auto naar Calpe gaat, die weg slingert elke keer terug de bergen in waardoor het de nodige tijd vraagt. Aan het einde van het wandelpad kwamen we bij een haventje waar ook een surfschool was. Hier was een hele schoolklas druk bezig met leren surfen, kajakken en zeilen op een catamaran, nog wel van een wereldkampioene surfen (die wij overigens niet kennen, maar dat stond op de folder). Twee dingen vielen op, de meeste kinderen waren wel heel fors (zeg maar gerust dik) of die van ons zijn dun, dat kan ook. En de ouders die de kinderen begeleiden zaten gewoon op het terras aan het bier (12.00 uur ’s middags!) of wij zijn saai, dat kan ook. De kids willen komende week een keer terug en dan ook met een kajak de zee op, of die wens in vervulling gaat, ik weet het nog niet, het zeewater is wel koud, wellicht dat ik dan gewoon kies voor de rol van de Spaanse ouder.
Vrijdagochtend zijn we richting Terra Mitica gegaan, de wegen er naar toe en de parkeerplaatsen er rondom heen veronderstellen een drukte vergelijkbaar met de grootste pretparken van Europa. Wij – samen met nog 3 auto’s – zijn de 1e als het park om 10.00 uur open gaat. Later op de ochtend komen nog een groot aantal bussen met schooljeugd, waardoor het park nog enigszins gevuld is, maar echt druk wordt het nooit. Dit ondanks het feit dat je overal kortingsbonnen krijgt en bij de uitgang weer een ticket om de volgende dag gratis terug te komen. Voordeel van het ontbreken van drukte, is natuurlijk dat we overal in kunnen en met name Famke verlegt weer persoonlijke grenzen, door in een hoge zweef te gaan en in een echte achtbaan! Er zijn natuurlijk ook veel waterattracties en Tom wordt voor de 3e en de 4e keer deze vakantie helemaal kletsnat met de kleren aan. Het deert hem allemaal niks en gelukkig schijnt de zon vandaag superfel en ben je weer snel droog. Eén keer was hij echter zo nat dat we maar een mooi Wicky de Viking shirt voor hem hebben gekocht.
Aan het einde van de dag zijn er nog een paar shows, Famke gaat natuurlijk weer op de foto met de sterren van de piraten-stunt-show. Daarna nog een aantal Russen aan het werk gezien op een trampoline, hopelijk gaan de kids dat thuis in Cuijk niet proberen na te doen.
Rond 19.00 uur verlaten we het park, een superleuke dag gehad, maar of we nog ooit terug komen in Terra Mittica, ik denk het niet. Het park is weliswaar mooi gebouwd met als thema’s het oude Griekenland en het oude Rome, maar het doet niet echt gezellig aan zoals andere parken. ’s Avonds was het restjes eten thuis, aangevuld met een pollo van de grill van een tentje tegenover ons huisje, samen met Tom 1 zo’n kip helemaal kaal gegeten. Iedereen was aardig moe van een hele dag slenteren, dus we zijn maar vroeg naar bed gegaan. Vandaag (zaterdagochtend) is het geheel bewolkt, de zon laat zich niet echt zien. Misschien is ie bang voor Marc en Sybil die vandaag arriveren in een grauw Moraira. Hopelijk wordt het de komende week weer weer zoals we dat de afgelopen dagen hebben gehad, de voorspellingen zeggen in ieder geval dat dit wel het geval zal zijn. Dan kan Tom met een gerust haar weer met z’n kleren het zwembad in vallen, ook als hij 8 wordt, zal hij deze handigheid nog wel blijven uitoefenen.