Gezonde omgeving

Ik heb zojuist gelezen dat Moraira door de speciale ligging een subtropisch klimaat heeft, in de zomer heb je verkoeling van de wind en in de winter bescherming van de bergen van de gure noordenwind. Gemiddeld heb je hier 3000 zonuren per jaar, 325 zon-dagen per jaar en de gemiddelde temperatuur over een heel jaar blijft boven de 20 graden. Om die reden heeft de Wereldgezondheidsorganisatie in 1986 Moraira aanbevolen als 1 plek met één van de meest gezonde klimaten in de wereld. Wellicht dat Nederland hier ook voor in aanmerking gaat komen, gelet op de subtropische temperaturen daar zo vroeg in het jaar.
Dinsdag wilden we (vooral Tom en Famke) gaan kajakken, dus terug naar de zeilschool, waar we verrast werden met een bordje gesloten. We konden een 06-nummer bellen en dan zou er binnen 30 minuten iemand komen, maar voorwaarde is wel dat natuurlijk iemand die telefoon opneemt en dat gebeurde niet. Dus dan maar door richting Calpe om vanaf een terras te genieten van de Penon de Ifach, de rots die daar uit de zee steekt en na de rots van Gibraltar de grootste is hier in Spanje. ’s Avond moest een cocktailavond worden, dus eten gehaald bij de Indiaan, maar dit was zo lekker dat we misschien net iets te veel hebben gegeten en daardoor niet meer helemaal in topvorm waren voor de cocktails. Omdat we dus redelijk vroeg naar bed waren, konden we woensdagochtend op tijd richting Valencia. Een tocht door miljoenen sinaasappelbomen, die bijna allemaal helemaal vol staan met oranje gekleurde sinaasappels. Slechts op enkele plekken is men al met de pluk begonnen, maar men kan hier volgens mij niet echt lang meer mee wachten.
Valencia is een echte Spaanse stad, met verschillende gezichten. Eerst zijn we naar het moderne gedeelte gegaan, waar ook L’Oceanografique ligt en daar hebben we alle moderne gebouwen van dichtbij bewonderd. Vervolgens zijn we naar het strand van Valencia gereden en hebben we heerlijk gelunched, natuurlijk neem je in Valencia een Paella Valenciana. Vervolgens kwam de uitdaging, met 2 auto’s achter elkaar het oude centrum in en dan proberen bij elkaar te blijven en ook nog een parkeergarage te vinden. Dit alles lukte wonderwel, af en toe even op elkaar wachten op een busbaan, maar dat is heel gewoon in Spanje. Wat doe je als je in een oud centrum bent, je gaat natuurlijk als eerste naar een Starbucks en daarna pas naar de kerk, in dit geval een kathedraal. Al met al hebben we bijna 8 uur door Valencia geslenterd op dinsdag, Tom en Famke hebben niet 1 keer echt geklaagd, ondanks de brandende zon (en een verbrande nek voor mij). Ook nu was ’s avonds bij ons natuurlijk de pijp een beetje leeg, we hebben de restjes van dinsdag op gegeten om vervolgens de 1e halve finale van het Eurovisie Songfestival live te mogen meemaken.
Woensdag was een echte rustdag, alhoewel hier zo’n 150 km vandaan een flink aardbeving zich heeft voorgedaan, blijkbaar ook in het nieuws op Nederland. Wij hebben hier helemaal niets van gemerkt, nog niet eens een kleine trilling, wat dat betreft blijft het hier een gezonde omgeving.