Hoog boven Manhattan uit

Donderdagochtend lopen we Times Square op alsof dit dagelijkse routine is. Het feit dat die andere ontbijtshow hier, Good Morning America van ABC, op Times Square wordt opgenomen doet ons niets, lopen we gewoon voorbij. We zijn op weg naar het Empire State Building en dat doen we als echte New Yorkers met de metro. We laten ons niet langer van de wijs brengen door express trains en local trains, maar stappen direct in de goede metro tussen al die mensen die naar hun werk gaan. Weer boven de grond moeten we even kijken waar precies het ESB is, best wel lastig als je er zo dichtbij staat. Nadat we in de Starbucks bij het ESB ontbeten hebben, gaan we naar het observatory deck, dit ligt op de 87e etage van deze wolkenkrabber, de lift brengt je er in no-time. Boven heb je prachtig uitzicht over Manhattan, al zie je South Manhattan wat minder goed, het is een beetje heiig nog zo vroeg in de ochtend.
De volgende etappe is Strawberry Fields, de plek in Central Park waar John Lennon met 5 kogels doodgeschoten werd door een zgn. fan. Daarna hebben we heel Central Park doorgelopen om bij het Guggenheim museum te komen dat op donderdag dicht was (volgens mij het enige dat hier dicht is).
Onze buspas gaf ons ook nog recht op een trip door Harlem, maar voordat het zover was hebben we heerlijk in Central Park in de zon liggen bijkomen van al de inspanningen van de afgelopen dagen. Het heeft ons wel wat rode blosjes opgeleverd, maar dat hadden we er voor over.

De 2e helft van de middag dus weer op het dak van een bus gezeten en door noord Manhattan en Harlem gereden. Na deze mooie tocht te voet weer terug via 5th Avenue naar ons hotel, onderweg lopen we nog even langs Kevin Willis, een NBA-basketballer, die gasten zijn echt groot! Vandaag om 8.30 uur vertrokken en om 18.00 uur weer terug in het hotel, en niemand heeft blaren, ook Tessa niet. Even bijkomen op onze kamer en al vast de taxi regelen voor de reis terug. Daarna terug Times Square op om te gaan eten. Dat laatste was geen vanzelfsprekendheid, want het was echt druk, overal minimaal 45 minuten wachttijd. Uiteindelijk komen we bij BB King’s Blues Club terecht waar wel plaats is voor ons. Rond 21.00 uur zijn we weer op onze kamer, nog steeds met van die rode blosjes, maar nu van de vermoeidheid waarschijnlijk, behalve Famke dan, die is nog springlevend, rent en vliegt over Times Square heen tussen al die duizenden mensen, intens genietend van deze gekte, geen enkele vrees ook om ons kwijt te raken (dat was vroeger wel anders).
Op tv zie ik dat president Obama en presidentskandidaat Mitt Romney net 1 km van ons af samen aan een liefdadigheidsdiner meedoen. Het gaat allemaal aan je voorbij in deze grote stad, je merkt er buiten helemaal niets van. Zo bleek Bruce Springsteen eergisteren ook mee gedaan te hebben aan een concert voor een goed doel hier in NY. Ik heb bijna een jaar lang alle websites in de gaten gehouden of hij deze week in de buurt zou optreden, nergens stond iets vermeld en dan gebeurt het toch, zonder dat je het merkt, je leest het later in de krant.

Vandaag vertrekken we weer terug naar Nl, om 18.30 uur Amerikaanse tijd vertrekt ons vliegtuig van American Airlines vlucht 172 naar Brussel (dat is 00.30 uur Nl tijd), als alles klopt landen we rond 8.00 uur zaterdagochtend. Het lijkt wel alsof we 2 weken zijn weg geweest, zoveel gezien, zoveel gedaan. Washington was relaxed in vergelijking met New York, dat blijft een stad zoals ik die nog nooit heb gezien, zoveel mensen, zoveel billboards, zoveel politieagenten die niks te doen hebben, zoveel taxi’s, zoveel Starbucks, zoveel metro’s en zoveel dollars die je nodig hebt in deze (te) dure stad die desondanks blijft boeien.