Heb jij ooit van Lieshout gehoord?

Famke slaapt 's ochtends, in tegenstelling tot Tom, lekker door. Als ze wakker wordt dan heeft ze overigens wel last van haar 'koolzuur' dat omhoog komt, we zijn dus maar snel gaan ontbijten om enig weerwerk te kunnen bieden aan dit vervelende zuur.
De eerste vraag die je als toerist altijd gesteld wordt, is uit welk land je komt. Als je dan Holland zegt (om verdere misverstanden te voorkomen zeggen wij voortaan “Netherlands”) is de volgende opmerking dat ze altijd in Amsterdam zijn geweest en of wij daar ook vandaan komen. Bij de man die de auto's verhuurt ging het anders, hij vroeg of ik ooit van Lieshout gehoord had. Toen ik hem vertelde dat ik 3 km van Lieshout af vandaan kom, was het ijs direct gebroken, ook al had hij van Gerwen nog nooit gehoord. 20 Jaar geleden was hij bij een vriendin van een vriend (ene mevr. Timmers) in Lieshout een week te logeren geweest, het bezoek aan de brouwerij en een boerderij met allemaal koeien is hij nooit vergeten (vooral de vrachtwagen die aan het einde van de dag al die melk kwam ophalen). Wat verder volgt is een lofzang op alle Nederlanders, die zó aardig zijn, zó sympathiek, zó tolerant en alles zó goed geregeld hebben. Dit in tegenstelling tot Griekenland waar de onzekerheid hoog is, mensen niet snappen dat het anders moet en de ene staking na de andere dreigt omdat inkomens met minimaal 10% naar beneden moeten en velen hun baan verliezen. Ik heb hem maar niets verteld over de opkomst van de PVV, de groeiende intolerantie jegens buitenlanders en zij die anders geloven (alsof het katholieke geloof iets is om trots op te zijn?), en het feit dat er bij ons ook flink gestaakt wordt omdat de lonen hetzelfde blijven. Je moet zo'n man één van zijn laatste illusies niet afnemen in deze zware tijden.
We zijn vandaag naar het Panagia tis Tsambikas I Kiras-klooster geweest (gebouwd in de 16e eeuw), ook wel bekend als het onze lieve vrouwe klooster van Tsambikas, ook wel bekend van onze kalender op de wc waar de kids hoog boven het strand staan te poseren. Je komt een heel eind met de auto, maar de laatste honderden meters moeten te voet, ruim 300 treden! Aan het begin van de klim staat een klein miniatuur kloostertje waar ook geld ligt, mensen leggen dat daar neer om sneller kinderen te kunnen krijgen. Leg dat Tom en Famke maar eens uit, die zien gewoon harde euro's en wat je daar niet voor kunt kopen. 3 Jaar geleden hebben we deze klim ook gedaan (toch wel knap van Tom destijds), nu gaat Tom stoer voorop, niet in te halen door 1 van ons 3-en (echt niet!). Eénmaal boven blijkt de boom waar we destijds geposeerd hebben voor de foto van de kalender helemaal dood, men is bezig met metselen van een betonnen muur om het kloostertje, het doet zowel het aanzicht als de natuur duidelijk géén goed. We zijn nog géén minuut boven of 2 ambulancebroeders komen hijgend en kreunend met een brancard en zuurstoffles aangestormd. Wij zijn de enigen op de berg, maar voor ons komen ze niet, zelfs niet voor Tessa wiens conditie naar eigen zeggen duidelijk minder is dan 3 jaar geleden. Na veel bellen is nog steeds niet duidelijk of iemand gebeld heeft die van de berg is gestort of dat de persoon met de hartaanval bij het kerkje met dezelfde naam ligt, maar dan 2 km lager. Ik ben wel blij dat bovenop de berg niemand ligt, want dat hadden die 2 nooit alleen gered, 300 treden naar beneden met een brancard, dan had ik ook actief mogen worden. Uiteindelijk hebben we samen véél lol, mogen we foto's nemen van hen en hopen we maar dat er elders niemand z'n laatste adem aan het uitblazen is. Tom ziet – nadat hij in London eekhoorns voor het eerst zag – nu krekels voor het eerst, niks mis met zijn ogen, hij ziet ze echt overal. Na het eten weer de minidisco, voorafgaand hieraan is er muziek van de Black Eyed Peas, Ricky Martin en Keisha (bekend van de streetdance van Famke), het maakt het allemaal redelijk te hebben. Na de disco is er een saxofonist, waarvan het geluid zo hard staat, dat na 3 nummers iedereen de zaal heeft verlaten en buiten is gaan zitten. Deze Kenny G (nu weet ik waar de G voor staat, voor Griekenland) zal een goed gevoel overhouden aan dit optreden, maar niet echt.