Toeval bestaat niet

Hoe toevallig is het als je deze vakantie op de weblog de titel “op weg naar de wereldkampioen” geeft, je de eerste, de beste avond al de topscorer van die kersverse wereldkampioen in levende lijve ontmoet. In het Disneyland Hotel lopen overal Disney-figuren in levende lijve rond, waar dan ook iedereen mee op de foto wil. Gisteravond in de bar van ons hotel dacht ik dat een dergelijk tafereel zich ook achter mijn rug afspeelde, mensen die op de foto wilde met Mickey of Donald., totdat Tessa zei dat al die mensen met zo'n jong gastje op de foto wilde. Op mijn vraag wie dat dan was, kon ze geen antwoord geven en als ik het wilde zien moest ik mij wel zo opvallend die kant op bewegen, dat doe je ook niet (althans ik niet). Toen hij uiteindelijk in mijn zicht kwam, zonder dat ik zijn gezicht kon zien, zag ik al wel dat alle Spanjaarden hem feliciteerden. Uiteindelijk was het wel duidelijk, dit was David Silva, de topscorer van Spanje op het WK met 5 goals, zojuist door Barcelona weggekocht bij Valencia voor 45 miljoen euri's. Dit keer in zijn rol als vader van 2 kleine kinderen die probeert, ondanks alle aandacht, zich met kinderwagen een weg te banen achter zijn jonge vrouw aan. Ik vraag mij af hoe hij Disneyland vindt, nu hij zowaar een grotere attractie is dan Mickey Mouse himself. Dat zie je wel aan wat er gebeurt als hij voorbij loopt, telefoons komen uit alle zaken tevoorschijn, foto's worden gemaakt en sms'jes worden verzonden. Gedraagt een voetbalster zich een keer normaal, wordt hij weer gek gemaakt door al die normale mensen die met hem op de foto willen. Famke gaat met iedereen hier in Disney op de foto of het nu een Monster, Captain Jack Sparrow of David Villa is, dus het bewijs is er. Kortom, wij doen vrolijk mee, al lijkt zijn gezichtsuitdrukking op de foto al te laten zien dat hij in de gaten heeft dat wij uit dat land komen waar ze voetbal soms verwarren met karate.
Het lijkt deze keer minder druk in het park dan afgelopen keren, je fastpass levert hooguit 10 minuten winst op en in de restaurants kan je zo aanschuiven zonder te reserveren. Dat laatste doen wij ook en Tom en Famke halen elke keer het bord met nog te pellen garnalen weg van het buffet zodra het is aangevuld; de € 10 die voor hen in rekening worden gebracht zijn er wat dat betreft wel uit. Mooi om te zien dat Tom alle garnalen voor Famke pelt. In het Disney Hotel is het wel druk, op zich opvallend, omdat dit hotel nu niet bepaald voor niks is. Het valt mij ook op dat er heel veel arabieren / moslims hier in dit hotel verblijven, Geert Wilders zou zich hier in ieder geval niet op z'n gemak voelen. Dit ondanks het feit dat deze mensen zich toch ook hier wel willen aanpassen, zo hebben we een vrouw met boerka gezien die Mickey Mouse oren droeg!
Voor Tom en Famke is Buzz Lightyear nog steeds de grootste attractie, hier zijn we al weer 5 keer in geweest en maar schieten! Het weer is beduidend minder dan de afgelopen weken in Nederland. Ik was zo gewend aan temperaturen rond de 30 graden dat ik geen trui of jas heb meegenomen. Vandaag was 'iets' met lange mouwen toch wel welkom geweest, het is hier op het moment dat de zon de wolken niet weggejaagd krijgt, krap 20 graden. De foto's zeggen genoeg, we vermaken ons hier prima, echt tot rust komen we nog niet, daarvoor is hier véél te véél te doen en hebben we véél te weinig tijd. Nu is het even rusten in het hotel, om vanavond om 22.30 uur de lichtjesparade te zien met daarna het grote vuurwerk!