Wat hebben wij toch rustige kinderen

Wetenschappelijk onderzoek heeft ooit aangetoond dat wanneer kinderen elke dag een beetje zalm eten ze zich beschaafder gaan gedragen. Datzelfde effect schijnt klassieke muziek op kinderen te hebben. Het hotel waar wij zijn heeft dit alles in zich, zalm bij het ontbijt en overal waar je loopt klassieke muziek op de achtergrond. Het effect is direct zichtbaar; als wij om 9.15 uur 's ochtends nog steeds niets horen van de kamer naast ons en we stiekem gaan kijken of ze nog slapen, schrikken wij ons rot. Beiden liggen heel braaf met het licht aan een boek te lezen (ja, ook Famke!). Kortom, we weten nu wat ons thuis te doen staat. Wat ook schrikken was vrijdagochtend, was het feit dat het geheel bewolkt was en heel hard waaide, ideaal weer om de stad in te gaan en te genieten van de 'rebajas' bij de Corte Ingles (of te wel de Spaanse versie van de dolle dwaze dagen bij de Bijenkorf). We zijn weer wat kleren rijker voor minimaal 50% korting, nu loopt niet langer Tessa alleen in het hippe Spaanse Desigual-design rond, maar moeten Tom, Famke en zelfs ik er ook aan geloven. Eénmaal terug in het hotel is er grote weerstand tegen de siësta, maar binnen 2 minuten slapen de kids. Groot voordeel is dat we 's avonds na het eten, zo rond 21.30 uur, nog met de taxi naar het centrum van Valencia kunnen, wederom is alles en iedereen buiten en is het een genot om hier rond te lopen. Tom is vooral op zoek naar mooie putdeksel waarin het wapen van Valencia in is gegoten, de vleermuis, we hebben een hele mooie gevonden.
Zaterdagochtend richting Moraira gereden en hoe dichterbij we komen, hoe donkerder de wolken, en we zijn de tolweg nog niet af of het begint te regenen. Het regent vervolgens ook aanrijdingen omdat regen in deze tijd van het jaar hier zo'n beetje hetzelfde is als ijzel bij ons in de winter. Rond 13.30 arriveren wij heelhuids – en in verband met de wegblokkades – via binnenweggetjes (voordeel als je hier bekend bent) bij Casa Naranja en Harrie. Deze laatste klaagt over het superwarme weer van de laatste weken en hij is blij met de wolken. Het valt ons overigens op dat ook veel Spanjaarden klagen over de warmte, terwijl het naar onze mening niet echt veel warmer is dan andere jaren. Belangrijk verschil met vorige dagen is wel dat het hier totaal niet waait. Met Harrie gaat het nog steeds goed, hij heeft inmiddels 7 villa's hier in het dorp en is sinds 6 weken grootaandeelhouder van een hotel nabij Barcelona . Ondanks dat hij het druk heeft met al die werkzaamheden kan hij het zich blijkbaar wel permitteren om zo goed als de hele ochtend aan zich voorbij te laten gaan en elke dag pas rond 13.30 uur te ontbijten. Toch een ander ritme dan wij gewend zijn in Nederland. De omgeving doet hier als vanouds en vertrouwd aan, de koelkast zit al weer vol, de kids hebben al 10-talle keren in het zwembad gedoken met het nodige lawaai er bij. Ik had mijn stokbroodje zalm vanmiddag toch met de kids moeten delen, misschien dat ze nu wat rustiger zouden zijn geweest. Ik ben nu druk bezig om een klassieke zender te zoeken op de radio.