Over actiecomités en het weer

In Nederland is er een actiecomité Stop het Slechte Weer (ASSW) die gisteren iedereen heeft opgeroepen mee te doen aan een protestmars tegen 'aanhoudende misère die zich zomer van 2012 noemt.' In Spanje zijn in de grote steden ook protestmarsen, alleen die hebben vooral met de economische misère te maken die dit land teistert, 25% werkloosheid en onder de jongeren zelfs oplopend naar 50%.

Hier aan de kust is daar weinig van te merken, veel toeristen, veel drukte, veel omzet. Ook het weer valt hier niet onder de noemer misère, vandaag op woensdag, is het zelfs 35 graden. Dit is eigenlijk te warm om enige activiteit te ondernemen, zelfs de tocht naar het zwembad is levensgevaarlijk zonder slipper, de tegeltjes zijn namelijk superheet.

Vanochtend vroeg ben ik op zoek gegaan naar Tom’s favoriete knuffel; apie. Deze is gisteravond bij een strandwandeling ergens blijven liggen, maar vanochtend was apie niet meer terug te vinden. Het verdriet bij Tom was groot, enorme tranen biggelden over z’n wangen, ontroostbaar was hij. Famke doet haar uiterste best om Tom weer in de vakantiestemming te krijgen, onder andere door de toezegging dat Tom na thuiskomst, apie van Famke krijgt (die behoudens de geur identiek is aan de apie van Tom) en hem af en toe een bemoedigende knuffel te geven. Daarnaast heeft Tom een nieuwe favoriete knuffel mogen kopen, Shaun der Schaff, beter bekend als Shaun the Sheep. Zo werkt Tom zich langzaam maar zeker uit deze depressie, sterker nog, inmiddels zwemt hij al weer hard schreeuwend en lachend buiten in het zwembad.

Door het superwarme weer zijn we niet al te actief, opa slaapt na het ontbijt, na de lunch en tussendoor ook nog. Toch heeft hij weer grenzen verlegd door zomaar het zwembad in te gaan, ondersteund door zwembandjes van Tom en Famke. De zee is iets voor ’s ochtends of laat in de middag. Deze keer bijna vroeg in de avond zelfs. Tom is overigens niet de zee in gegaan, maar heeft mee gevoetbald met Franse en Spaanse jongens op het strand. Hij heeft dit zelf geregeld, toen ze vroegen uit welk land hij kwam, zei hij maar ‘engels’ omdat hij in schatte dat dit de beste buitenlandse taal was die ze gezamenlijk spraken. Famke hebben we ook niet gezien, die was de hele tijd met haar surfplank bij de stoere jongens, die overigens vooral uit Nederland kwamen.

’s Avonds zijn we weer naar het dorpje gegaan, deze keer zijn er een soort stierengevechten. Dit houdt in dat de arena waarin de stieren lopen aan 1 kant grenst aan de zee en het de bedoeling is om de stieren de zee in te drijven. Ter geruststelling, de stieren kunnen heel goed zwemmen en worden nadat ze ‘gedoopt’ zijn keurig uit de zee in de hokken gedreven. Voor Spaanse begrippen dus een alleszins diervriendelijk stierenspel.

Rond 22.30 uur terug naar huis, het is dan nog steeds 28 graden, pfff is hier ook een actiecomité ‘Het mag een graadje minder’?