Hoe het toch warmer werd

Ons huisje is zo gebouwd dat je op het terras de hele dag zon hebt. Dat maakt ook dat het in deze tijd van het jaar al snel warmer is op het terras dan binnen. Zondag hebben we dan ook 2 keer buiten gegeten. De voorspellingen waren niet super, dus insmeren dat doet Tessa niet, de zon zou toch elk moment kunnen verdwijnen. Omdat dit niet echt gebeurde, zijn de 1e rode plekken op Tessa’s lijf gesignaleerd, de foto in bikini die dat aantoont heeft een veto van haar gekregen, dus die zal je niet terugvinden op het internet. ’s Middags aan de radio gekluisterd of Ajax punten zou verliezen in Friesland, maar toen dat niet gebeurde toch nog maar even naar het centrum en het strand gegaan. ’s Avonds gegeten bij Wouter en Harry, niet al te laat, want de kids hadden geen zin in een siësta, maar itt Tessa keken zij redelijk bleek als gevolg van het slaaptekort. Vlak voordat we vertrokken wilde Tom nog even de voetbal uit het zwembad halen, en natuurlijk viel hij bij deze actie met kleren en al in het zwembad, wij lachen, hij lachen. Eénmaal bij Harry’s Bistro werd ik nogmaals geconfronteerd met het feit dat PSV voor het 3e seizoen achter elkaar geen prijs weet te pakken. Wouter had namelijk mij beloofd de blikken Grolsch met kampioensbier op te bergen, maar in plaats daarvan, stonden er nu ook blikken bier die op dit (kampioens)jaar betrekking hebben. Tja, nu PSV geen kampioen meer kan worden, verzetten we al onze blikken dus maar op Twente, onze steun hebben ze in ieder geval, want Ajax mag geen 3e ster op z’n shirt krijgen volgens Tom.
De maandagochtend werden we opgeschrikt door 2 dingen, allereerst fikse regen en vervolgens Obama die Osama een koppie kleiner had gemaakt. Famke wist er alles van, blijkbaar had 1 van de kinderen een spreekbeurt over Osama en z’n Al Quada gehouden op school (toch iets anders dan over tennis). Famke ziet er de humor wel van in als op jeugdjournaal wordt gezegd dat de Amerikanen 10 jaar op zoek zijn geweest naar hem; dan is hij wereldkampioen verstoppertje spelen! Waren we op ‘nine-eleven’ al in Spanje toen we het nieuws te zien kregen van de instortende Twin Towers, nu zijn we al weer in Spanje als men de veroorzaker van al deze ellende eindelijk te pakken heeft. Volgens Tessa overigens geen toeval dat we in Spanje zijn, dat schijnt namelijk wel vaker te gebeuren.
Om de regen te ontvluchten zijn we naar L’Oceanografic gegaan in Valencia. Dit is het grootste aquarium van Europa. Het is een indrukwekkend geheel, zowel de prachtige gebouwen waarin de aquariums zijn ondergebracht als de aquariums zelf met inhoud, dat hebben we nog nergens zo mooi gezien. Natuurlijk is er ook een dolfijnenshow, met daaraan parallel 4 “stuntzwemmers” die dezelfde capriolen uithalen, met als hoogtepunt een duik van 10-talle meters hoogte in het zwembad. Inmiddels is de zon weer tevoorschijn gekomen in Valencia, maar we vertrouwen het weer in Moraira niet echt. Via een sms-je hebben we Wouter gevraagd de centrale verwarming toch maar even aan te zetten en als we thuis komen (in de regen!) staan de kachels lekker te branden. Zo hebben we het toch nog lekker warm in Moraira, ook al is de bron van deze hitte anders dan we in 1e instantie verwacht hadden.