Gaat het wel goed met Tom?

Donderdagochtend moesten we met alle geweld naar het strand. Tom en Famke wilden dit omdat zij de avond er voor iets nieuws hadden gezien, met een dun houten surfboard over het water/zand glijden, en dat wilden zij natuurlijk ook. Tessa wilde naar het strand omdat ze al een aantal dagen blijkt te genieten van alle ‘six-packs’ die daar rondlopen die aan het einde van de dag nog eens extra staan te pronken als ze gaan volleyballen. Dienstbaar als ik ben, ga ik dan maar mee.

Het surfen was toch lastiger dan Tom en Famke dachten, al geeft Tom ook wel snel op, Famke is wat dat betreft een echte doorzetter. Of Tessa meer op Tom of op Famke lijkt als het om de six-packs gaat weet ik niet, dat moet ze zelf maar aangeven. Als echte Spanjaarden gingen we rond 13.30 uur naar ons huisje voor een siesta, sommigen in bed, anderen aan de rand van het zwembad.

’s Avonds zijn we weer naar het dorpje gegaan voor het eten. Daar hebben we gegeten bij El Mar, een restaurantje waar we al vaker voor hebben gestaan, maar we uiteindelijk nooit aanschoven. Naar nu blijkt ten onrechte, je kunt er heerlijk eten, net iets andere gerechten als de andere tentjes. Tessa had Spaanse blackpudding met daar bovenop een sint jakobsschelp en daar weer een kwartelei bovenop (check de foto, die legt het waarschijnlijk beter uit). Ik mocht genieten van een pasta met kreeft en langostini’s, het zag er zo mooi uit, bijna zonde om op te eten. Uiteindelijk was het 23.00 uur voordat iedereen in bed lag.

Toen we vrijdagochtend (de 13e) wakker werden, hoorden we gestommel in de keuken. Tom had zowaar ook tot 9.30 uitgeslapen, maar leek toch een beetje ziek te zijn. Hij was namelijk niet rechtstreeks vanuit zijn bed naar of z’n ds, of z’n ipod, of de tv gegaan, maar hij was de vaatwasser aan het leegruimen, de tafel aan het dekken voor het ontbijt en hij wilde mee boodschappen gaan doen. Ik heb nog gecontroleerd of hij koorts had, maar niets van dit alles, soms wordt je nog verrast op vrijdag de 13e.

Later die ochtend heb ik Tessa en Famke naar de weekmarkt gebracht waar je van alles kunt kopen wat je eigenlijk niet nodig hebt. Niet voor niks dat hier dan ook vooral Hollanders rondlopen. Voorzien van prullaria, dat bij het eerste het beste gebruik idd al weer kapot ging, waren ze anderhalf uur later weer thuis.

De rest van de dag hebben we vooral doorgebracht in de buurt van het zwembad, de blog bijgewerkt, aan het einde van de dag even naar het strand, maar daar werd je door de harde wind gezandstraald. ’s Avonds zijn we weer richting het dorpje gegaan voor de officiële aftrap van de fiestas de Moraira, Tessa vanwege de harde wind gehuld in een warme vest bij 27,5 graden (boven nul). Die aftrap gaat gepaard met een heuse slagwerkgroep, die natuurlijk de aandacht van Tom en Famke krijgt. Volgens ouwe Spaanse traditie begint het slagwerkfestijn 3 kwartier te laat, het is weer bijna 24.00 uur als we in bed liggen.

Zaterdagochtend was de wind zowaar nog harder, dus nu met de andere surfboarden naar het strand om op de hoge golf te surfen. Eénmaal daar aangekomen werden we verrast, geen enkele golf te zien, ondanks de harde wind. Ook bij het andere strand van El Portret hetzelfde beeld, is de wind vandaag dus vanaf het land en dat voelt echt als een föhn, heel warm! Ideaal weer om dus niets anders te doen, dan te genieten van het water, zowel aan zee als aan het zwembad en niet zoals in Nederland van het water dat uit de lucht valt. Onderweg naar het strand kwamen we mensen van de fiestas weer tegen, deze keer met paard en wagen en aan de achterkant 2 kleine spanjolen die giga hard vuurwerk gooide, als het even kan richting de politieagent die achter de karavaan aanliep. Dat kan hier allemaal tijdens de fiestas, vuurwerk naar de politie gooien!