Koud he!

Woensdag werd het tijd voor onze eerste echte “buitenactiviteit”. Een jaar of 6 geleden zijn we al naar de watervallen “Fonts de L’Algar” geweest. Wat dit park opnieuw een bezoekje waard maakt, is de mogelijkheid onder aan een waterval te kunnen zwemmen, of met blote voeten door de uitlopers van de rivier te wandelen, of van grotere hoogte in 1 van de poelen te springen of door een nauwe kloof te zwemmen. 6 Jaar geleden was het zwemmen in 1 van de poelen iets wat Tom, toen nog niet in het bezit van een zwemdiploma, ons opdrong. Hij sprong ineens in dit diepe water en zwemmend als een hondje daagde hij ons uit om hem achterna te springen, hetgeen we ook heel snel deden. Dit alles is nog niet zo erg, ware het niet dat het water, dat rechtstreeks uit de bergen komt, een continue temperatuur van ca. 12 graden heeft, waar je ook bent in dit park.

Bij binnenkomst was het nog niet echt druk, hoefden we dus niet in de rij om van grote hoogte in dat koude water te springen; Famke ging als eerste, snel gevolgd door Tom en ik moest er ook aan geloven. Tessa geloofde het ook wel, die maakte de foto’s. Vervolgens zijn we de stroom omhoog gelopen, soms via de oever, soms door de rivier heen. Het laatste stukje kan alleen zwemmend door een kloof, deze keer mocht ik op de tassen passen. Op de weg terug werd wel duidelijk dat Tom hier graag komt, hij is geloof ik nog minimaal 30 keer van grote hoogte in het water gesprongen, al wachtend tussen allemaal stoere Engelse mannen voorzien van grote plakplaatjes op hun lichaam. Na dit avontuur hebben we in het nabij gelegen restaurant lekker geluncht en konden Tom en Famke nog even zwemmen in het grote zwembad, dat iets warmer was maar ook voorzien van een hoge duikplank.

De weg terug was weer ouderwets zweten, de temperatuurmeter in de auto gaf 33 graden aan en dan is het warm zonder dak boven je hoofd, de frisse wind voelt dan meer als een föhn. ’s Avonds zijn we lekker thuis gebleven, hebben we zelf pasta gekookt en zijn we verder gegaan met het schaaktoernooi, lekker wijntje er bij, wat wil een mens nog meer.