Garda Village veilig gehaald

Zaterdag 25 – Zondag 26 juli Garda Village veilig gehaald

Nog voordat het vliegtuig de lucht in ging zaterdag rond 16.30 uur in Keulen schijn ik al in slaap te zijn gevallen. Blijkbaar toch een beetje aan vakantie toe. Nog géén 1 uur en 10 minuten later landen we al op het vliegveld van Pisa, een klein vliegveldje, heerlijk rustig, zodat we snel onze huurauto kunnen ophalen; een Ford Mondeo station of zoals Tom zegt een “grijze” auto. De planning was rond 21.00 uur op de camping te zijn en dat lukt ook helemaal, vooral omdat het wel erg rustig is op de autostrada. We kunnen goed doorrijden, beperken ons avondeten tot een aantal broodjes parmaham, welke we nuttigen in de auto terwijl we door Parma rijden. De rijstijl van de gemiddelde Italiaan is nog steeds anders dan die van ons, strepen op de weg zijn er vooral om over heen te blijven rijden, inhalen doe je rechts en links en 3-baans wegen zijn gemaakt om ze als 4-baans te gebruiken.
Piepslag 21.00 uur (op de klok van Famke) rijden we de camping op, worden we ontvangen door Gun en Luuk die op de fiets Tom direct naar de minidisco brengen. Wij in de auto er achter aan en om 21.10 uur hebben we het 1e hoogtepunt van de vakantie al weer te pakken, althans de kids, die voor ons moet nog volgen hoop ik.
Garda Village is geen echte camping, het is vooral een plek waar een groot aantal heel kleine huisjes staan en af en toe een caravan zonder wielen. Minimaal de helft van de tijdelijke bewoners hier zijn Nederlanders, hetgeen ook weer terug te zien is in de koopwaar die hier wordt aangeboden. Als je bier wilt kopen kom je al snel bij Bavaria terecht; om toch nog een beetje een vakantiegevoel te krijgen verkopen ze het wel in ¾ liter flessen!
Na 1 fles bier dus het bed opgezocht en de volgende ochtend vroeg naar de supermarkt om de 1e boodschappen in te slaan. Daarna zijn we de kids kwijtgeraakt, die zijn gaan zwemmen met z’n 4-en, Tessa en ik hebben de “village” verkend en geconcludeerd dat de ligging, direct aan het Garda Meer echt prachtig is. Ook de klantvriendelijkheid hier is apart, we hebben nog steeds ‘maar’ een aanbetaling van 10% gedaan en ondanks aandringen bij het inchecken om de rest ook te betalen wilde men dat vooral niet, laat staan een borg?!
Zondagmiddag hebben we opa en oma opgehaald van het vliegveld in Bergamo, 80 km oostelijker gelegen. Dit vliegveld deed wel typisch Italiaans aan, veel te veel auto’s, veel te weinig parkeerplaatsen, heerlijk warm, kortom, lekker hectisch.
De zondag was oorspronkelijk bedoeld als rustdag, het leek ons wel van respect voor deze gedachte getuigen om in het land van de Paus dat principe maar te volgen. Weinig gedaan, af en toe wat gewandeld richting zwembad, campingwinkel of strandje bij het meer, een beetje eten en drinken (Fosters deze keer om toch het buitenland gevoel te pakken te krijgen) en wegdommelen in de tussentijd. ’s Avonds naar het restaurant aan de rand van het Garda Meer, uitzicht was deze avond beter dan de prestaties van het restaurant. Vervolgens bij de kids het eten laten zakken door ze te laten turbo-trampo-springen. Famke is de enige die niet durfde maar wel intens genoot van de andere 3, vooral Tom ging hoog. Overigens had Tom zich vooraf bijna bedacht, want toen hij zag dat Famke de waarde van het turo-trampo-springen kreeg uitbetaald in een echt briefje van 5 euro, gaf hij aan dat hij eigenlijk ook liever een briefje had gewild. Na afloop van het springen hebben we hem daar niet meer over gehoord, hij ging zo hoog dat hij bijna over de bergen kon kijken! De mini-disco was weer een succes, natuurlijk met de eigen hit ‘welcome to garda village’ waarbij het vooral leuk is om te kijken hoe het zoontje van de eigenaar (ik schat 3 jaar) precies weet welke pasjes op welk moment gedaan moeten worden en dat dan synchroon probeert te doen met z’n vader. De 1e echte hele vakantiedag is voorbij, het is 22.30 uur, 4 flessen rosé leeg gedronken bij bar/restaurant, voldoende om snel ons bed op te zoeken.