Over pakkers en High School Musical 3

Famke schijnt te dromen over pakkers; wat dat betekent laten we maar even in het midden, maar we hebben hier ook pakkertje gespeeld (ook wel bekend als lummelen). Daarnaast gaat Famke’s droom (een andere dus) in vervulling, ze gaan hier High School Musical 3 opvoeren en de kinderen mogen meespelen, moeten ze wel elke dag oefenen. Famke, Daan en Tom zijn vol enthousiasme begonnen, Luuk zag het vanaf het begin niet zitten, Tom viel al snel af en bij Daan weet ik het nog niet of hij de uitvoering haalt. Op zich helemaal niet verontrustend als je zoon liever niet meedoet in musicals, ze kunnen niet allemaal een Albert Verlinde in spé zijn. Famke blijft wel superenthousiast. Maandag zijn we aan het einde van de middag richting Venetië gegaan, ruim 130 km ten oosten van het Gardameer. Het leek ons een goed idee om dit pas rond dit tijdstip te doen gelet op het feit dat je overdag niet met 35 graden in alle drukte wil rondlopen. Het viel vervolgens op dat het ’s avonds na 6-en ook nog gewoon heel druk was in deze prachtige stad, gelukkig wel iets beter qua temperatuur. Het was leuk om het San Marco Plein een keer zonder steigers te zien, en heel leuk om ook in de Kanaalboot te zitten terwijl de avond al bezit had genomen van Venetië. Overigens zijn die dingen wel aardig duur; 6½ euro voor een enkeltje, maar ja you only live twice (of was het toch een andere James Bond film waar ze met speedboot en al het San Marco Plein op kwamen). Uiteindelijk zijn we om 23.30 uur terug in ons ‘Garda Village’, het was een goed gevulde dag. Dit betekent dan ook dat de dinsdag vooral een rustdag was, voor Famke en Daan weer oefenen voor HSM deel 3, een beetje zwemmen, zowel in zwembad als in het Gardameer zelf. Dat Gardameer is toch net iets te troebel voor mij om er spontaan in te duiken, de kids maakt het niets uit, zij pakken hun Phoxy-drijfding en duiken er in, ik blijf vooral in mijn rol als fotograaf zodat ik er niet aan hoef te geloven. Op de terugweg gewoon in het zwembad gesprongen, iets schoner water, geen zand, past beter bij mij. Daarna naar het dorpje Sirmione gegaan, een prachtige toeristische trekpleister met het kasteel, de leuke pleintjes en vele restaurantjes en terrasjes. Je kunt je er ook prima verstoppen, Daan was verstoppertje met Famke aan het spelen, en bleef 15 minuten zoek, je zult begrijpen dat het spelletje inmiddels meer deelnemers had gekregen, zo’n beetje iedereen was mee aan het zoeken. Uiteindelijk kwam Daan toch maar te voorschijn en begreep hij helemaal niets van onze onrust. We hebben toch genoten van het eten, de tiramisu (waarom kent de spellingscontrole dit woord niet!?) was hier heerlijk, staat in de top 3. Voor diegenen die het niet weten, in elk Italiaans restaurant probeer ik de tiramisu uit en krijgt deze een cijfer. Vooral wanneer ik op vakantie naar Italië ga, betekent dit nogal wat voor mij; altijd een plekje aan het einde van het eten openhouden voor een toetje en maar hopen dat deze niet overal zo vet is als vandaag, want dan merk ik het zelfs in de kilo’s. Die van vandaag was heerlijk vet, vandaar dat hij in de top 3 komt, op 1 staat nog steeds een Italiaans restaurant in Valencia (tja, ik kan er ook niets aan doen dat ik in Spanje de lekkerste tiramisu heb gehad).
Vlak voor 9-en snel terug naar de camping om te genieten van de mini-disco en daarna de Rock Show. De vergelijking met een gemiddelde pronkzitting in Wilbertoord is snel gemaakt, maar daarmee doe ik die laatste geen recht. Het is echt af en toe plaatsvervangend schaamtegevoel als de eigenaar (die zelf – en God mag weten waarom – meedoet in die show) in alleen een rokje het podium op komt en staat te playbacken op de geluiden van “I can’t get no satisfaction”, onvoorstelbaar dat dit nog zoveel volk trekt en dat ze ook nog blijven staan kijken (net als wij overigens). Kortom, ook deze show voldoet niet aan ons criteria om als hoogtepunt van de vakantie in aanmerking te komen, we blijven echter hoopvol gestemd voor de komende dagen als onze dochter 1 van de hoofdrollen in de show mag gaan spelen.